آیه 73 سوره نمل

وَ إِنَّ رَبَّكَ لَذُو فَضْلٍ عَلَى النَّاسِ وَ لَكِنَّ أَكْثَرَهُمْ لا يَشْكُرُونَ (73)

جلد 10 - صفحه 77

وَ إِنَّ رَبَّكَ لَذُو فَضْلٍ عَلَى النَّاسِ‌: و بدرستى كه پروردگار تو هر آينه صاحب افضال و رحمت است بر مردمان. و از جمله فضل و احسان او اين است كه تعجيل نمى‌كند در عقوبت كافران و عاصيان در كفر و معاصى، وَ لَكِنَّ أَكْثَرَهُمْ لا يَشْكُرُونَ‌: و لكن بيشتر مردم سپاسدارى نمى‌كنند و حق نعمت منعم حقيقى را در تأخير عذاب نمى‌شناسند، بلكه از غايت جهالت و غفلتى كه دارند استعجال در وقوع آن نمايند.

تنبيه: آيه شريفه آگاهى است بر آنكه پروردگار عالميان، صاحب فضل و احسان بى‌پايان است بر عالميان؛ و از جمله آن اعطاء وجود نوع انسانى و تصوير آنها به نيكوترين صورت و تسويه خلقت آنان و ابقاء و ساير نعم از مواد اغذيه و اطعمه و اشربه و البسه و فاكهه و آنچه لوازمات نظام معاش بنى آدم است مرحمت فرمايد. با اين وصف عده‌اى در مقام ناسپاسى و حق ناشناسى برآمده كفران نعمتهاى عظيم خداوند كريم را بنمايند، باز هم عنايت سبحانى شامل حال بندگان است كه وظيفه روزى خواران را به خطاى منكر نبرد و تعجيل در عقوبت و سزاى آنها نفرمايد، و سالهاى متمادى به كفر و فسق بندگان و تمادى آنان در عصيان، حضرت رحمان صبر فرمايد كه شايد از مستى شهوت، هشيار و از خواب غفلت، بيدار گردند و تدارك آن به ايمان و طاعت بنمايند، لكن با اين افضال و انعام و احسان حضرت منان، بيشتر بندگان شكر آن ننموده بلكه به كفران ابدى باقى باشند.

وَ قالَ الَّذِينَ كَفَرُوا أَ إِذا كُنَّا تُراباً وَ آباؤُنا أَ إِنَّا لَمُخْرَجُونَ (67) لَقَدْ وُعِدْنا هذا نَحْنُ وَ آباؤُنا مِنْ قَبْلُ إِنْ هذا إِلاَّ أَساطِيرُ الْأَوَّلِينَ (68) قُلْ سِيرُوا فِي الْأَرْضِ فَانْظُرُوا كَيْفَ كانَ عاقِبَةُ الْمُجْرِمِينَ (69) وَ لا تَحْزَنْ عَلَيْهِمْ وَ لا تَكُنْ فِي ضَيْقٍ مِمَّا يَمْكُرُونَ (70) وَ يَقُولُونَ مَتى‌ هذَا الْوَعْدُ إِنْ كُنْتُمْ صادِقِينَ (71)

قُلْ عَسى‌ أَنْ يَكُونَ رَدِفَ لَكُمْ بَعْضُ الَّذِي تَسْتَعْجِلُونَ (72) وَ إِنَّ رَبَّكَ لَذُو فَضْلٍ عَلَى النَّاسِ وَ لَكِنَّ أَكْثَرَهُمْ لا يَشْكُرُونَ (73) وَ إِنَّ رَبَّكَ لَيَعْلَمُ ما تُكِنُّ صُدُورُهُمْ وَ ما يُعْلِنُونَ (74) وَ ما مِنْ غائِبَةٍ فِي السَّماءِ وَ الْأَرْضِ إِلاَّ فِي كِتابٍ مُبِينٍ (75)

ترجمه‌

و گفتند آنانكه كافر شدند آيا چون باشيم خاك و پدران ما آيا همانا مائيم بيرون آورده شدگان‌

بتحقيق وعده داده شديم اين را ما و پدرانمان پيش از اين نيست اين مگر افسانه‌هاى پيشينيان‌

بگو سير كنيد در زمين پس بنگريد چگونه بود انجام كار گناهكاران‌

و اندوهگين مباش بر آنها و مباش در تنگدلى از آنچه مكر ميكنند

و ميگويند كى خواهد بود اين وعده اگر هستيد راستگويان‌

بگو نزديك است كه از پى آيد شما را پاره‌اى از آنچه در رسيدنش شتاب داريد

و همانا پروردگار تو صاحب تفضّل است بر مردمان و ليكن بيشترشان شكر نميكنند

و همانا پروردگار تو ميداند آنچه را پنهان ميدارد سينه‌هاشان و آنچه را آشكار ميكنند

و نيست هيچ پنهانى در آسمان و زمين مگر كه هست در كتابى آشكار.

تفسير

بعد از شنيدن وعده معاد در آيات سابقه كفارى كه منكر آن بودند بمجرّد استبعاد استفهام انكارى نموده گفتند آيا ميشود چنين امرى كه ما بعد از مردن و خاك شدن و همچنين پدرانمان كه مردند و خاك شدند دو مرتبه زنده شده و از قبر بيرون بيائيم اين وعده‌اى است كه براى مصالحى بما و پدرانمان داده و ميدهند و از قبيل افسانه‌هاى پيشينيان، دروغى است كه براى سرگرمى يا اغراض ديگرى ميسازند و مى‌پردازند ولى اصلى ندارد و چون ادّعاء آنها مجرّد از دليل بود خداوند هم بحبيب خود دستور فرمود كه فقط در جواب آنها تهديد و تخويف فرمايد و امر بگردش در زمين و مشاهده ديار مخروبه اقواميكه مخالفت‌

جلد 4 صفحه 163

با انبيا نمودند و بعذاب الهى گرفتار شدند نمايد و آنكه محزون نباشد از بقاء آنها بر كفر و دلتنگ نگردد از مكر و حيله آنها در ضدّيت و معاندت با آنحضرت چون خداوند هميشه حافظ و نگهدار او است و تكرار همزه استفهام براى تأكيد انكار است و بحذف همزه اولى و بحذف هر دو و ائنّنا بدو نون و ضيق بكسر ضاد نيز قرائت شده است و چون بر سبيل انكار و استهزاء ميگفتند نميدانيم اين وعده عذابى كه اهل ايمان بما ميدهند چه زمان محقّق خواهد شد اگر راست ميگويند خداوند به پيغمبر خود دستور فرموده كه در جواب آنها بفرمايد نزديك است چيزى نميگذرد كه بشما و اصل خواهد شد بعضى از آن عذاب موعودى كه شما طالب تعجيل آن هستيد و مقصود از آن بعض ظاهرا قتل و أسر در بدر باشد و از بعض ديگر عذاب بعد از مرگ اعمّ از قبر و قيامت كه بموقع خودش بآنها خواهد رسيد و نيز گوشزد فرمايد كه تأخير عذاب كسانيكه استحقاق آنرا پيدا كرده‌اند بمقتضاى فضل الهى است بر بندگان كه شايد توبه نمايند و استحقاق مغفرت پيدا كنند ولى بيشتر مردم نادانند و بر تفضّل الهى شكر گذارى نميكنند و تعجيل ميكنند در امريكه بر ضرر آنها است و آنكه خدا ميداند كه انكار و استكبار آنها از قبول دين حق براى عداوتى است كه در ضمير آنها از پيغمبر خدا جاى گرفته و احيانا اظهار ميكنند و مجازات خواهد فرمود آنقوم عنود را بعد اوت مكنونه در قلب و مكشوفه از اقوال و اعمالشان و تمام امور خفيّه‌اى كه از خلق پوشيده است در آسمان و زمين اعمّ از خصلتهاى زشت و زيبا و غيرها در لوح محفوظ و امّ الكتاب ثبت و نزد خدا و پيغمبر و ائمه اطهار واضح و آشكار است و بهيچ وجه نميشود امرى را از خداوند و آن ذوات مقدّسه مخفى و مستور داشت و اين از علومى است كه خداى عليم بايشان كرامت فرموده و براى وراثت كتاب اين خاندان را از بين بندگان صالح خود برگزيده است بلكه نفوس مقدّسه ايشان همان كتاب مبين است كه خفاياى ارضيّه و سماويّه در آن بظهور ميرسد و اللّه اعلم بحقائق الامور.

وَ إِن‌َّ رَبَّك‌َ لَذُو فَضل‌ٍ عَلَي‌ النّاس‌ِ وَ لَكِن‌َّ أَكثَرَهُم‌ لا يَشكُرُون‌َ (73)

و بدرستي‌ ‌که‌ پروردگار تو ‌هر‌ آينه‌ صاحب‌ فضل‌ ‌است‌ ‌بر‌ جميع‌ ناس‌ و لكن‌ اكثر ‌آنها‌ شكر گذار نيستند شكر نميكنند.

تفضلات‌ الهي‌ ‌بر‌ افراد بشر بسيار ‌است‌ و نعمتهاي‌ ‌او‌ بيشمار ‌است‌: وَ إِن‌ تَعُدُّوا نِعمَةَ اللّه‌ِ لا تُحصُوها (ابراهيم‌ ‌آيه‌ 37، نحل‌ ‌آيه‌ 18) و تمام‌ ‌آنها‌ تفضل‌ ‌است‌ نه‌ استحقاق‌ كسي‌ طلبي‌ ‌از‌ خداوند ندارد و نعم‌ الهيه‌ اقسام‌ مختلف‌ ‌است‌ نعم‌ دنيويه‌ ‌از‌ افاضه‌ وجود و تطورات‌ ‌در‌ اصلاب‌ آباء و ارحام‌ امهات‌ و افاضه‌ رزق‌ و صحت‌ و اعطاء حواس‌ ظاهريه‌ و باطنيه‌ و تمام‌ اسباب‌ تعيش‌ و زندگاني‌ ‌از‌ سماوي‌ و ارضي‌ ‌براي‌ ‌او‌ فراهم‌ فرموده‌ و بزرگترين‌ نعمتها نعمت‌ عقل‌ ‌است‌ و روح‌ ملكوتي‌ ‌که‌ ميفرمايد لَقَد خَلَقنَا الإِنسان‌َ فِي‌ أَحسَن‌ِ تَقوِيم‌ٍ (تين‌ ‌آيه‌ 4) و ميفرمايد ثُم‌َّ أَنشَأناه‌ُ خَلقاً آخَرَ فَتَبارَك‌َ اللّه‌ُ أَحسَن‌ُ الخالِقِين‌َ (مؤمنون‌ ‌آيه‌ 14) و ميفرمايد اللّه‌ُ الَّذِي‌ جَعَل‌َ لَكُم‌ُ الأَرض‌َ قَراراً وَ السَّماءَ بِناءً وَ صَوَّرَكُم‌ فَأَحسَن‌َ صُوَرَكُم‌ وَ رَزَقَكُم‌ مِن‌َ الطَّيِّبات‌ِ ذلِكُم‌ُ اللّه‌ُ‌-‌ رَبُّكُم‌ فَتَبارَك‌َ اللّه‌ُ رَب‌ُّ العالَمِين‌َ (مؤمن‌ ‌آيه‌ 64) و نعم‌ دينيه‌ ارسال‌ رسل‌ و انزال‌ كتب‌ و جعل‌ احكام‌ و هدايت‌ و ارشاد و دلالت‌ و توفيق‌ و تأييد و جعل‌ ائمه‌ هدي‌ و علماء اعلام‌ و كتب‌ علميه‌ و ساير وسائل‌ هدايت‌ و عنايات‌ خاصه‌ ‌از‌ مغفرت‌ ذنوب‌ و استجابت‌ دعوات‌ و نجات‌ ‌از‌ مهالك‌ و‌-‌ قبولي‌ شفاعت‌ شفعاء ‌در‌ توسلات‌ بآنها و حفظ ‌از‌ آفات‌ و بليات‌ و ‌غير‌ اينها و نعم‌ اخرويه‌ ‌از‌ بهشت‌ و جميع‌ لذات‌ ‌آن‌ و حشر ‌با‌ صلحاء و انبياء و ائمه‌ هدي‌ و خشنودي‌ حق‌ و ساير تفضلات‌ لذا ميفرمايد:

وَ إِن‌َّ رَبَّك‌َ لَذُو فَضل‌ٍ عَلَي‌ النّاس‌ِ جنس‌ بشر شامل‌ جميع‌ افراد ميشود.

وَ لَكِن‌َّ أَكثَرَهُم‌ لا يَشكُرُون‌َ قدر نعمت‌ ‌را‌ نميدانند بالاخص‌ نعمت‌ ايمان‌ ‌ يا ‌ مستند ‌به‌ ‌خدا‌ نميدانند بلكه‌ باسباب‌ و وسائط ميپندارند و مراتب‌ شكر ‌را‌ مراعات‌ نميكنند شكر لساني‌، جوارحي‌ قلبي‌ و انحاء شكر ‌را‌ نميدانند ‌که‌ ‌هر‌ نعمتي‌ چه‌ نحوه‌ بايد شكر گذاري‌ كرد و چه‌ عملي‌ بايد ‌در‌ مقابل‌ ‌آن‌ انجام‌ داد.

180

]

(آیه 73)- سپس به بیان این واقعیت می‌پردازد که اگر خداوند در مجازات شما عجله نمی‌کند، به خاطر فضل و رحمتش بر شماست، تا برای اصلاح خویش

ج3، ص435

و جبران گذشته به قدر کافی مهلت داشته باشید.

می‌گوید: «و پروردگار تو نسبت به همه مردم فضل و رحمت دارد، ولی اکثر آنها شکرگزار نیستند» (وَ إِنَّ رَبَّکَ لَذُو فَضْلٍ عَلَی النَّاسِ وَ لَکِنَّ أَکْثَرَهُمْ لا یَشْکُرُونَ).